Πριν από 3 περίπου χρόνια μπήκα στο στούντιο με την μπάντα μου, τους Need, για να ηχογραφήσω το τέταρτο full length album. Δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που θα επακολουθούσε! Ένα tour στις ΗΠΑ, ένα tour στην Ευρώπη, lives σε διάφορες ελληνικές πόλεις, φεστιβάλ και ένα βαλκανικό tour ως τελευταίο σκέλος για το κλείσιμο αυτού του τεράστιου κύκλου που λέγεται Hegaiamas (ο τίτλος του τελευταίου album). Μέσα σε ενάμιση περίπου χρόνο, όπου συνέβησαν όλα αυτά, θα έλεγα ότι έζησα διάφορες καταστάσεις οι οποίες είναι αξιοσημείωτες! Το κάθε tour ήταν και μία εντελώς διαφορετική εμπειρία!!
Όταν μας έγινε η πρόταση να πάμε στις ΗΠΑ για το πρώτο tour χαρήκαμε πάρα πολύ αλλά και προβληματιστήκαμε. Τα πράγματα που έπρεπε να κανονιστούν ήταν πάρα πολλά και ο χρόνος, όπως πάντα, λίγος! Να κλείσουμε τα αεροπορικά εισιτήρια, να δούμε πώς θα στείλουμε τα όργανα και το merchandise, να νοικιάσουμε το αυτοκίνητο που θα κινηθούμε εκεί και φυσικά να ετοιμάσουμε τις βίζες μας! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που η υπάλληλος στην πρεσβεία μου έλεγε ότι έχει λάθος η βίζα μου και ότι κάτι δεν πάει καλά (Δεν θέλουν και πολύ οι Αμερικανοί για να σου χαλάσουν τα όνειρα). Τελικά όλα καλά όμως! Ξεκινάμε λοιπόν!
Φτάνουμε στη Νέα Υόρκη όπου μένουμε στο σπίτι ενός φίλου μέχρι να πάρουμε το αυτοκινούμενο, το οποίο θα οδηγούμε μόνοι μας για ένα σχεδόν μήνα κάνοντας τον κύκλο όλων των ΗΠΑ και του Καναδά! 24 lives σε 28 ημέρες με 17.500 χλμ να μας κοιτάνε γελώντας. Κι όμως στα μάτια μας φαίνεται παιχνιδάκι! Όταν θέλεις κάτι, όλα φαίνονται εύκολα λένε!
Πρώτη μέρα και οδηγούμε ένα αυτοκίνητο σχεδόν 10 μέτρα σε τεράστιους δρόμους με βροχή και νταλίκες να μας περνούν με 120 χλμ/ώρα. Η συνάντηση με τις άλλες μπάντες θα γίνει κοντά στο πρώτο live όπου απέχει γύρω στις 15 ώρες από τη Νέα Υόρκη. Φυσικά, όπως θα καταλάβουμε με την πάροδο του χρόνου, οι αποστάσεις είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ και οι χρόνοι δεν είναι ακριβώς όπως τους έχουμε υπολογίσει! Μετά από 10 εξαντλητικές πρώτες ώρες οδήγησης φτάνουμε στο πρώτο ξενοδοχείο.....εεεε truck stop ήθελα να πω! Ναι, όλες μας τις μέρες κοιμόμασταν μέσα στο αυτοκινούμενο μαζί με τους νταλικέρηδες στις εθνικές οδούς των ΗΠΑ! 5 τύποι από την άλλη άκρη του πλανήτη, σχεδόν, με ένα αυτοκίνητο γεμάτο όργανα ξεκουράζονται όσο προλαβαίνουν, έτσι ώστε να πάνε στο επόμενο venue και μετά ξανά από την αρχή για το επόμενο!
Φτάνουμε να συναντήσουμε τις υπόλοιπες μπάντες! Μόλις τους λέμε ότι δεν έχουμε οδηγό αρχίζουν να γελάνε (ή να κλαίνε δεν ξέρω)! Είμαστε έξω από κάποια μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ όπου παίρνουμε τα πράγματα πρώτης ανάγκης που θα χρειαστούμε και ξεκινάμε για τη μεγάλη μας περιπέτεια!
Φεύγουμε όλοι μαζί αλλά μετά το πρώτο live καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα των άλλων γιατί έχουν οδηγούς και όταν όλοι κοιμούνται αυτοί οδηγούν! Έπρεπε κι εμείς να κοιμηθούμε κάπως. Έτσι λοιπόν μετά από κάθε live εμείς ξεκινούσαμε για την επόμενη πόλη και όταν βλέπαμε ότι δεν αντέχουμε άλλο, απλά βρίσκαμε το πρώτο truck stop και κοιμόμασταν! (Δεν είναι και πολύ ασφαλές βέβαια να οδηγείς σε εντελώς ξένους δρόμους μέσα στη νύχτα μέχρι όσο αντέχεις!) Έτσι όμως ισοφαρίζαμε κάποιες ώρες έτσι ώστε να προλάβουμε το επόμενο gig. Δεν γινόταν διαφορετικά.
Ξεκινήσαμε από χαμηλά, κοντά στον κόλπο του Μεξικού, (Florida, Louisiana, Texas) όπου η ζέστη έμοιαζε με τη δικιά μας, η υγρασία όμως μπορούσε να σε πνίξει σε δευτερόλεπτα. Παίζουμε σε ένα από τα ωραιότερα venues ολόκληρου του tour δίπλα σε μια λίμνη! Έχει στους τοίχους δεκάδες κιθάρες, πιατίνια και φωτογραφίες υπογεγραμμένες από μπάντες που έχουν παίξει εκεί. Πολύ ξεχωριστό μέρος! Φτάνουμε στην Arizona, στην California και στη Nevada! Διασχίζουμε μέρη τα οποία βλέπουμε μόνο σε ταινίες! Για πρώτη φορά αντικρίζουμε τον Ειρηνικό Ωκεανό και το Grand Canyon. Συνεχίζουμε στην Washington και περνάμε στον Καναδά. Κάνουμε μια από τις πιο μεγάλες διαδρομές στο tour! 14 ώρες απόσταση και παίζουμε την επόμενη μέρα !!!! Συναντάμε μερικές από τις πιο όμορφες διαδρομές που έχουμε δει. Από βουνά σε πεδιάδες, από πόλεις σε χωριά, με ποτάμια να μας συνοδεύουν. Ηλιοβασιλέματα στο τιμόνι με ακουστικά στα αυτιά και μόνη συντροφιά το GPS! Όλοι κοιμούνται αλλά πρέπει να φτάσουμε στο επόμενο gig. Ξαναμπαίνουμε στις ΗΠΑ (Minnesota, Illinois, Michigan)! Δεν θα ξεχάσω ,στο Σικάγο, τη στιγμή που τελειώνουμε ένα τραγούδι και ακούμε από το κοινό «Μπράβο ρε μάγκες». Μέχρι και ο ίδιος ο μαγαζάτορας μιλούσε ελληνικά εκεί. Σταθμός στο σπίτι μιας φίλης όπου στην πίσω αυλή έχει μια τεράστια λίμνη! Τρώμε σαν βασιλιάδες, μετά από καιρό αφού τόσο καιρό τρώγαμε έτοιμες σαλάτες, κάτι ψεύτικες μπανάνες και παρά πολλές μπάρες δημητριακών, κάνουμε ένα φυσιολογικό μπάνιο σε μπανιέρα και πλένουμε τα ρούχα μας! Συνέχεια ξανά στον Καναδά όπου μας καλεί η μια μπάντα, η οποία είναι από το Τορόντο, να φάμε σπίτι της. Ένα από τα πιο αξέχαστα απογεύματα! Τέλος Νέα Υόρκη και New Hampshire!
Το πρώτο tour έφτασε στο τέλος του. Εμπειρίες μιας ζωής! Μεγάλα venues, μικρά venues, καλός ήχος, κακός ήχος, καθόλου χρόνος για soundcheck, κουβάλημα, κίνηση στους δρόμους, μηχανικά θέματα του αυτοκινήτου, καθόλου χρόνος για στάσεις στο δρόμο, διαπληκτισμοί, εντάσεις, κούραση και πολλά άλλα, όμως η εμπειρία του να παίζεις τη μουσική σου σε μια άλλη ήπειρο σε μέρη στα οποία δεν πίστευες ότι θα πας ποτέ και να εισπράττεις καλά σχόλια και την αγάπη του κόσμου είναι μεγάλο πράγμα! Πολλοί καινούργιοι φίλοι, από τις μπάντες και τους τεχνικούς αλλά και από οπαδούς, οι οποίοι ακολουθούν το tour από την μια πόλη στην άλλη.
Είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, όταν μας γίνεται η πρόταση από τη headline μπάντα να την ακολουθήσουμε 3 μήνες μετά και στο Ευρωπαϊκό της tour. Πραγματικά αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε κάποιο παραμύθι. Γυρίζουμε πίσω και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε, πιο σίγουροι αυτή τη φορά, για το δεύτερο σκέλος!
Δυστυχώς έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα! Το ένα μέλος της μπάντας θα πρέπει να μείνει πίσω λόγω οικογενειακών θεμάτων. Τα μαύρα σύννεφα όμως διαλύονται σύντομα εφόσον έρχεται ένας ικανότατος αντικαταστάτης! Θέματα όπως η μεταφορά των οργάνων και του merchandise μας φαίνονται φυσιολογικά αυτή τη φορά. Όλα γίνονται πιο εύκολα ξαφνικά. Έτοιμοι για δεύτερη φορά!
21 lives σε 26 μέρες και πάμε! Προσγειωνόμαστε και συναντιόμαστε με το υπόλοιπο crew του tour. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ξανά στο δρόμο από πόλη σε πόλη, από venue σε venue. Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία όπου παίζουμε σε ένα από τα πιο ωραία venues. Είναι ένα καράβι στον ποταμό Δούναβη! Τα καμαρίνια είναι σε ένα μέρος σαν το μηχανοστάσιο. Στο tour όλα είναι διαφορετικά. Έχουν λυθεί κάποια βασικά θέματα! Υπάρχει οδηγός, υπάρχει ένας σοβαρός tour manager που ξέρει ακριβώς τι και πότε πρέπει να γίνει! Επιστροφή στη Γερμανία, μετά Ολλανδία. Έχουμε κενή μέρα στο πανέμορφο Μάαστριχτ, τρώμε στο venue όπου μας μαγειρεύει ένας εξαιρετικός σεφ. Ένα από τα γεύματα που δεν ξεχνιέται. Επόμενες στάσεις Ελβετία, Ιταλία. Όλα τα live πηγαίνουν εξαιρετικά. Η αντιμετώπιση του κόσμου είναι απίστευτη! Συνέχεια Αγγλία. Παίζουμε σε ένα πολύ παλιό μαγαζί στο οποίο έχουν παίξει πολλές από τις μπάντες που θαυμάζουμε. Βέλγιο, Γαλλία. Κάνουμε βόλτα στη μοναδική Μονμάρτη. Όλο το tour περνάει χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Όλες οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε στο πρώτο tour έχουν εξαφανιστεί. Ακόμα μια επίσκεψη στη Γερμανία και τέλος στην υπέροχη Σουηδία! Το μόνο που θα έλεγα σαν αρνητικό είναι ότι ταξιδεύαμε νύχτα οπότε δεν βλέπαμε όλα τα φανταστικά τοπία από τα οποία περνούσαμε. Κι όμως ένα είναι αυτό που μας μένει. Όταν παίζεις τη μουσική σου σε καινούργια μέρη και καινούργιους ανθρώπους όλα είναι συναρπαστικά!
Γυρνάμε με νέες εμπειρίες σαν μπάντα αλλά και σαν άνθρωποι. Δεν είναι εύκολο να συνυπάρχεις με τους ίδιους ανθρώπους κάθε μέρα και όλη τη μέρα. Πρέπει να σέβεσαι το χρόνο, το χώρο και τις ανάγκες του καθενός κάθε στιγμή. Όσο πιο ήσυχος και συνεπής είσαι στο πρόγραμμά σου τόσο καλύτερα κυλάνε τα πράγματα για όλους.
Σειρά έχει η Ελλάδα. Κλείνουμε lives σε διάφορες ελληνικές πόλεις! Αυτό εμένα προσωπικά μου φάνηκε παρόμοιο με τη δουλειά που κάνω όταν παίζω σαν session μουσικός! Όλη τη μέρα σε ένα αυτοκίνητο, στάση για φαγητό, φτάνεις στο μαγαζί, στήνεις, παίζεις, κοιμάσαι και την επόμενη μέρα ξεκινάς για την επόμενη πόλη. Η διαφορά βέβαια είναι ότι εδώ παρουσιάζεις τη δική σου μουσική! Όχι ότι θα προσπαθήσεις να παίξεις καλύτερα, αλλά σίγουρα η αίσθηση είναι διαφορετική.
Κάποια ελληνικά φεστιβάλ το καλοκαίρι και τέλος άλλο ένα μικρότερο tour στα Βαλκάνια. Πάλι οδήγηση, πολύ κουβάλημα (έχοντας όλο το backline μαζί μας) και πολύ περισσότερες ευθύνες μιας και είχαμε κανονίσει εμείς κάποια lives.
Συνοψίζοντας θέλω να πω ότι αυτά τα χρόνια ήταν σαν να έζησα 4 διαφορετικά είδη περιοδείας. Το κάθε ένα με τις δικές του δυσκολίες, τις δικές του ιδιαιτερότητες και τις δικές του εμπειρίες. Κατάλαβα όμως ότι η μουσική είναι μια τέχνη η οποία ενώνει τους ανθρώπους. Γνώρισα ανθρώπους που ζούν για να ακούν και να φτιάχνουν μουσική, ανθρώπους που ζουν μακριά από τον τόπο τους και σίγουρα ανθρώπους που ενώνονται ψυχικά και συναισθηματικά μέσω της μουσικής. Έκανα πολλούς φίλους και κατάλαβα στην πράξη ότι μέσω της μουσικής οι άνθρωποι ενώνονται.
Όλα αυτά τα έγραψα χωρίς να έχω σαν σκοπό την προσωπική διαφήμιση αλλά επειδή νιώθω ευγνώμων που κατάφερα να κάνω αυτά τα ταξίδια. Θα πρότεινα σε όλους να προσπαθήσουν, μέσω της μουσικής, να ζήσουν αυτό που έζησα και είμαι σίγουρος ότι όσες δυσκολίες και κακουχίες κι αν είχαν αυτά τα tour θα τα ξαναέκανα ΑΥΡΙΟ!
