Εν αρχή ην ο ήχος και όχι ο λόγος. Και αυτό συμβαίνει γιατί ο λόγος έχει σαν προϋπόθεση τον ήχο. Το βρέφος για να αρχίσει να «μιλάει», δηλαδή να εκφέρει τις πρώτες του λέξεις που σιγά σιγά θα γίνουν προτάσεις και με τον καιρό σύνθετος λόγος, θα πρέπει πρώτα να έχει ακούσει τους γονείς του και γενικότερα τους ανθρώπους που βρίσκονται στο στενό του περιβάλλον να ‘’ομιλούν’’. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση λόγος δεν μπορεί να προκύψει. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα ηχητικά ερεθίσματα και ο ήχος εν γένει στην πορεία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο άνθρωπος από την απαρχή της ιστορίας του, άρχισε να χρησιμοποιεί διάφορα φυσικά αντικείμενα που βρίσκονταν γύρω του (πέτρες, κούτσουρα, κορμούς, φύλλα δέντρων κ.τ.λ.) για να δημιουργήσει «ρυθμό» με αυτά. Ο ρυθμός τον βοηθούσε και τον συντρόφευε σε διάφορες δραστηριότητες όπως το κυνήγι, η επικοινωνία με άλλες ομάδες ανθρώπων, τελετουργικά κ.α. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν φυλές της Αφρικής, της Ζούγκλας του Αμαζονίου κ.α. που συνεχίζουν αυτή την παράδοση. Ως εκ τούτου η έννοια του ρυθμού είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Συνεπώς το αρχαιότερο μουσικό όργανο (μετά την ανθρώπινη φωνή) είναι σίγουρα κάποιο κρουστό όργανο. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος κατάφερε μέσα από τη μακρά ιστορία του και από την εξελικτική διαδικασία να παράγει «ήχο», να δημιουργήσει «ρυθμό» και να συμβάλει καταλυτικά σε αυτό που ονομάζουμε εν τέλει «Μουσική». Αν αναλογιστούμε όλα τα παραπάνω τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι τα “drums” στη σημερινή τους μορφή είναι το όργανο με την πιο σύντομη αλλά και την πιο μακρά ιστορία μέσα στην εξέλιξη της Μουσικής. Το αρχέγονο και έμφυτο αίσθημα του ρυθμού εκφράζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό μέσα από τα τύμπανα. Όσοι ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο όργανο (και με τα κρουστά εν γένει) σίγουρα το έχουμε νιώσει. Η σύγχυση όμως που δημιουργείται συχνά στους drummers είναι ότι θεωρούν τους εαυτούς τους αποκλειστικά υπεύθυνους για τη δημιουργία και διατήρηση του ρυθμού μέσα σε μια μπάντα. Ο ρυθμός όμως είναι μια κατάσταση που προκύπτει από όλα τα μέλη ενός μουσικού σχήματος. Δεν θα πρέπει να θεωρούμε πως ο ρυθμός και ο μουσικός χρόνος γενικά, είναι μια ευθεία γραμμή που πάνω σε αυτήν εμείς μαρκάρουμε νότες, αξίες,patterns κ.τ.λ. αλλά να προσπαθούμε για το πώς θα καμπυλώσουμε αυτή την ευθεία. Ο ρυθμός είναι εύπλαστος και η αίσθηση που έχει ο καθένας μας για αυτόν αλλά και για τον ήχο γενικότερα διαφέρει. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε κάποιους drummers που έχουν μείνει στην ιστορία και που διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους ως προς την αίσθηση αυτή: Elvin Jones, Shelly Manne, Art Blakey,Mel Lewis, Tony Allen, Steve Gadd, Stewart Copeland, Tony Oxley και πάρα πολλοί άλλοι που είναι αδύνατον να αναφερθούν.
Γενικά ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ότι ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός ως προς την προσέγγιση του στη Μουσική. Δεν υπάρχει «καλύτερος και «χειρότερος». Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ενασχόλησή μας με τη Μουσική είναι μια διαρκής και αέναη αναζήτηση. Μέσα από αυτήν θα αντιληφθούμε καλύτερα τον εαυτό μας, τους υπόλοιπους ανθρώπους και τον κόσμο που μας περιβάλλει. Πρωταρχικό στοιχείο αυτού που ονομάζουμε Μουσική σύμφωνα με όλα τα παραπάνω είναι ο ήχος. Ας το έχουμε πάντα κατά νου όταν παίζουμε…
